Kocaeli Mutlu Sonlu Masöz

Ayağa kalkan Wolf’un vücudundaki gerginlik kaybolmuştu. Manyetik raylardan bir uğultu sesi yükselirken, Wolf da diğer yolcular gibi platformun kenarına doğru ilerledi. Yüzündeki gerilmiş ifadenin yerinde yeller esiyordu. Scarlet çantasını omzuna astı ve ona katılmadan önce arkasına son bir bakış attı. Trenin bir kurşunu andıran burnu, yanlarından görenık bir görüntü hâlinde geçip gitti. Sonra tren yavaşça durdu. Tüm vagonlar bir tangırtı sesiyle beraber aynı anda rayların üstüne Kocaeli Mutlu Sonlu Masöz  indi ve trenin tüm kapıları tıslayarak açıldı. Her vagondan birer android indi ve monoton bir sesle, uyum içinde anonsa başladı. “Avrupa Federasyonu Treni’ne hoşgeldiniz.

Lütfen bilet kontrolü için kimlik çiplerinizi uzatın. Avrupa Federasyonu Treni’ne. Bileğini tarayıcıya okutup trene bindikten sonra, Scarlet üstünden sanki büyük bir yük kalkmış benzer biçimde hissetti. Nihayet, nihayet yoldaydı. Eli kolu bağlı bir hâlde oturmuyordu. İçinde iki ranzalı yatak, bir masa ve duvarında bir ekran bulunan özel bir oda buldu. Vagonun içine, fazla sıkılmış oda parfümünün misk kokusu hâkimdi. “Uzun bir seyahat olacak,” dedi, çantasını masanın üstüne bırakarak. “Bir süre web televizyonunu seyredebiliriz. Sevmiş olduğin bir kanal var mı?”

Kocaeli Mutlu Sonlu Masöz

Odanın derhal girişinde duran Wolf, sanki gözlerini konduracak yeni bir şeyler arayıp duruyormuş benzer biçimde, bir yere, bir duvarlara bir ekrana baktı. Her yere bakıyordu, Scarlet hariç. “Pek sayılmaz,” dedi, pencere yanına geçerek. Scarlet yatağın kenarına çöktü. Duvardaki ekranın ışığı pencerede titreşiyor, camın yüzeyindeki birikmiş parmak izlerini aydınlatıyordu. “Benim de öyle. Kimin izlemeye zamanı var ki? Haksız mıyım?” Wolf bir cevap vermediğinde, Scarlet arkasına yaslandı ve üstlerine çöken bu ani garipliği fark etmemiş gibi davrandı. “Ekran açılsın.”

Birkaç magazin habercisi, bir masanın  etrafına oturmuştu. Habercilerin boş, iğneli lafları, dikkati fazlasıyla dağınık Scarlet’ın bir kulağından girip diğerinden çıktı. Sonrasında aniden, habercilerin Yeni Pekin balosundaki Aycı kız hakkında konuştuklarını fark etti. Kızın saçları darmadağındı, elbisesi utanç vericiydi ve eldivenlerinin üstündeki siyahlıklar, yağ lekesi miydi? Ne kadar da acınası bir hâli vardı. Kadınlardan biri kıkırdadı. “Uzayda bir avm bulunmaması çok kötü, çünkü o kızın baştan aşağı bir değişime ihtiyacı var!” öteki haberciler de güldü.